Leczenie operacyjne staw biodrowy

Leczenie operacyjne

Leczenie operacyjne choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego obejmuje osteotomię, usztywnienie stawu oraz endoprotezoplastykę. Dwie pierwsze metody stosowane są coraz rzadziej i tylko w wybranych przypadkach.

Osteotomię stosuje się w celu zapobiegania lub opóźnienia coxartrozy (czyli zwydrodnienia stawu biodrowego). Metoda ta stosowana jest u osób młodych (poniżej 25 roku życia), u których specjalista nie stwierdza zmian patologicznych w obrębie stawów a jedynie zaburzenia osiowości kończyn.

Osteotomia ma za zadanie:

• zwiększenie funkcjonalności stawu
• zmniejszenie dolegliwości bólowych
• opóźnienie wykonania endoprotez

Jednak endoprotezoplastyka jest najczęściej stosowana w przypadkach dużego stopnia zaawansowania zmian zwyrodnieniowych stawu biodrowego.

Endoprotezy stawu biodrowego można podzielić na dwa typy. Różnica związana jest ze sposobem mocowania w tkance kostnej. W związku z powyższym endoprotezy dzielimy na:

• Cementowe - mocowane na akrylowy cement kostny; ten typ protez przeznaczony jest dla pacjentów powyżej 65 r.ż. oraz u chorych na RZS

• Bezcementowe - osadzane w kanale kostnym a następnie zasypywane wiórami kostnymi; ten typ protezy przeznaczony jest dla pacjentów z wtórnymi zmianami zwyrodnieniowymi oraz dla chorych młodszych wiekiem ( 45-55 roku życia)

Prawidłowo skonstruowana, dobrana i założona endoproteza, pomimo iż ewidentnie poprawia jakość życia chorego, nie jest w stanie zastąpić naturalnego stawu. Bardzo ważne jest odpowiednie postępowanie usprawniające, dzięki któremu endoproteza służy na dłuższy okres. Szczególnie bezpośrednio w okresie pooperacyjnym konieczna jest wyjątkowa ochrona protezy przed zwichnięciem, a w związku z tym bardzo ważne jest odpowiednie ułożenie operowanej kończyny.